Krajobrazy Tischnera

Świat mi się zbyt podoba, abym usiłował go zmieniać.

Józef Tischner

W pierwszych tygodniach nowego roku szkolnego uczniowie szkoły podstawowej oraz szkoły średniej, w ramach obchodów Roku Tischnerowskiego wykonali prace plastyczne, w których przedstawiły ulubione krajobrazy i miejsca z dzieciństwa naszego patrona księdza profesora Józefa Tischnera. Prace w formacie znanym nam z klasycznych widokówek zostały wykonane po wcześniejszym zapoznaniu się z esejem „Korzenie”, z książki Wojciecha Bonowicza pt: „Kapelusz na wodzie”. Po zakończeniu prac, najciekawsze z nich zostały wyeksponowane na tablicy w holu szkolnym, a ich autorzy otrzymali nagrody – upominki. Niektóre krajobrazy znacznie wzruszyły oglądających swoim kunsztem artystycznym oraz estetycznym wykonaniem.

Chętni uczniowie klas licealnych dodatkowo zinterpretowali pisemnie myśl pierwszą z ww eseju: „Należę do tych, których dzieciństwo i młodość upłynęły na wsi i którzy nigdy nie zerwali nici wiążących ich ze wsią”, pisał Tischner w latach dziewięćdziesiątych. „Wzorem ludzkiej mądrości są dla mnie ludzie żyjący w pobliżu Boga i natury – prości, zdecydowani, trochę nieufni, ale też niekłamliwi. Rodzice moi byli nauczycielami na wsi, ale dziadkowie uprawiali ziemię – jedni nad Popradem, drudzy nad Białką u stóp Tatr”:

Dla Tischnera wzorem ludzkiej mądrości byli ludzie żyjący w pobliżu natury, prości, zwyczajni i zdecydowani, trochę nieufni, prawdomówni. Sam Tischner pochodził z gór. Urodził się w Starym Sączu, w dzieciństwie mieszkał w Łopusznej. Wychowanie na Podhalu w duchu patriotyzmu lokalnego i religijności dało mu poczucie zakorzenienia, szczególnie w przyrodzie. Góry dały Tischnerowi specyficzny język wrażliwości na życie i niejako duchowości, a przede wszystkim pragmatyczny sposób widzenia człowieka. To przez pracę, ciężką, surową pracę ludzi na roli, gdzie w otoczeniu były piękne widoki; góry, doliny, strumienie rzek i potoków. To w takich warunkach młody Józef znajdował inspirację do zamyślania się nad sensem życia, zmieniającego się świata, do filozoficznych rozmyślań. (Olga Ząbczyńska, Wiktoria Mucha, Benjamin Jaworski, Tymon Zwoliński II LO )